اثر بخشی مدل آموزشی الگوی تدریس (E5) با رویکرد ساخت گرایی در آموزش زبان عربی:مطالعه ی موردی تدریس ادات شرط درمدارس متوسطه دوم ودانشگاه ها |
کد مقاله : 1005-4ARCONF (R2) |
نویسندگان |
علی محمدزاده سلطان احمدی *1، محمدرضا اسلامی2 1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عرب دانشگاه شهید مدنی آذربایجان-تبریز 2دانشگاه شهید مدنی تبریز |
چکیده مقاله |
مهمترین هدف تمامی نظام های تعلیم و تربیت، آموزش فراگیران می باشد. آموزش فرایند تسهیل یادگیری یا کسب دانش، مهارت، ارزش، اخلاق، اعتقادات و عادت هاست که میان معلم و متعلم صورت می پذیرد روشها و فنون تدریس یکی از مهمترین عوامل جهت تحقق اهداف مذکور می باشد که مطالعه و بکارگیری نحوه ی اجرای آنها در فرایند یاددهی – یادگیری از مباحث بنیادی فلسفه ی تعلیم و تربیت محسوب می شود. روش تدریس ساخت گرایی نیز نمونه ای از این فنون و روشها است. ما در این مقاله به شیوه ی تحلیلی- توصیفی به ارائه و بیان روش تدریس ساخت گرایی، به عنوان«تدریس خودجوش» در جریان یاددهی - یادگیری و تأثیرات آن می پردازیم و نیز به مطالعه ی موردی تدریس«ادات شرط» در مدارس متوسطه ی دوم و دانشگاه ها به روش تدریس ساخت گرایی اشاره خواهیم کرد و نتایج کلّی این پژوهش بیانگر آن است که انتخاب الگوی تدریس ساخت گرایی در آموزش زبان عربی موجب انگیزش بیشتر و بهتر فراگیران و شکوفائی استعدادهای آنها و از همه مهمتر مشارکت و درگیری فراگیران در فرآیند تدریس شده که خود این امر باعث دستیابی به اهداف آموزشی خواهد شد. |
کلیدواژه ها |
فنون تدریس، ساخت گرایی، آموزش زبان عربی، ادات شرط |
وضعیت: پذیرفته شده |