بررسی اثربخشی بازخوردهای معلم در ارزشیابی های تکوینی بر تغییر سطح معنای تحصیل در آموزش زبان عربی دانش‌آموزان مقطع متوسطه
کد مقاله : 1007-4ARCONF (R3)
نویسندگان
مهدی یوسف وند *1، زهرا خدیور2، زلیخا زارعی3
1عضو هیات علمی گروه آموزش علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان
2کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد بروجرد، بروجرد، ایران zkhadivar.77@gmail.com
3کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده مقاله
در متن هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر بازخوردهای اصلاحی معلمان(کتبی، کلامی، تلاش‌محور و توانایی‌محور) بر تغییر سطح معنای تحصیل دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر بروجرد بود. این پژوهش به صـورت نیمه‌تجربی بود که در آن از طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش 40 آزمودنی بود که از میـان دانـش-آمـوزان پسـر مقطع متوسطه دوم شهر بروجرد شهرستان بروجرد استان لرستان به روش تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب و به صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش(دریافت بازخوردهای مبتنی بر مدل باتلر و وین) و گواه گمارده شـدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش به مدت 10 هفته بعد از ارزشیابی‌های تکوینی، مبتنی بر مدل باتلر و وین بازخورد دریافت می‌کردند و گروه کنترل به طور سنتی بازخورد دریافت می‌کردند. در طی این مدت گروه کنترل هیچ نوع مداخله‌ای دریافت نکرد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه معنای تحصیل در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون برای دو گروه آزمایش و گواه استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنی‌داری بین دو گروه نشان داد. یافته‌ها حاکی از آن بود که سطح معنای تحصیل گروه آزمایش به طور معنی‌داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافته بود. بنابراین می‌توان گفت که ارائه بازخوردهای مبتنی بر مدل باتلر و وین می‌تواند موثر باشد و در صورتی که معلمان بعد از ارزشیابی‌های تکوینی از این مدل برای ارائه بازخورد استفاده کنند، می‌توانند سطح معنای تحصیل دانش‌آموزان را به طرز معنی‌داری افزایش دهند.
کلیدواژه ها
بازخوردهای اصلاحی، ارزشیابی تکوینی، معنای تحصیل
وضعیت: پذیرفته شده