فناوریهای آموزشی و هوش مصنوعی در آموزش زبان عربی |
کد مقاله : 1027-4ARCONF (R4) |
نویسندگان |
حسن میرکمالی *1، محمد علی پیرکمالی2، مهدیه رهدار پور3 1دانشجوی کارشناسی ارشد، زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات، دانشگاه زابل، زابل، ایران . 2دکتری تخصصی برنامه ریزی درسی، گروه آموزش علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران. 3دبیر آموزش و پرورش و دانشجوی کارشناسی ارشد |
چکیده مقاله |
این پژوهش به بررسی تأثیر فناوریهای آموزشی و هوش مصنوعی بر فرآیند یادگیری زبان عربی پرداخته است. با توجه به پیچیدگیهای قواعد زبان عربی و چالشهای موجود در روشهای سنتی تدریس، نظیر تمرکز بیشازحد بر حفظیات و محدودیت در تعاملات واقعی، فناوریهای نوین نظیر سامانههای مدیریت یادگیری (LMS)، شبیهسازهای زبان، و ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی، فرصتهای جدیدی را برای بهبود یادگیری فراهم کردهاند. پژوهش حاضر با روش توصیفی-پیمایشی انجام شده و دادههای آن از طریق پرسشنامهای شامل 20 سؤال از 20 معلم متخصص جمعآوری شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که ابزارهای هوشمند نهتنها انگیزه و خلاقیت زبانآموزان را افزایش دادهاند، بلکه تأثیر بسزایی در کاهش هزینهها، شخصیسازی آموزش، و بهبود مهارتهای زبانی (خواندن، نوشتن، گفتاری و شنیداری) داشتهاند. همچنین، شبیهسازهای واقعیت افزوده و سامانههای تعاملی نقش مهمی در افزایش تعامل و سرعت یادگیری ایفا کردهاند. با این حال، چالشهایی نظیر نیاز به زیرساختهای فناوری، آموزش معلمان و مکملسازی روشهای سنتی با ابزارهای نوین، از مهمترین موانع شناساییشدهاند. این پژوهش بر ضرورت سرمایهگذاری در توسعه فناوریهای آموزشی و استفاده ترکیبی از روشهای سنتی و هوشمند تأکید میکند. |
کلیدواژه ها |
فناوریهای آموزشی، هوش مصنوعی، زبان عربی، شبیهسازهای زبان، سامانههای یادگیری. |
وضعیت: پذیرفته شده |