| ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﻄﺒﯿﻘﯽ ﺷﯿﻮه آﻣﻮزش زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ در کشورهای اﯾﺮان و ﻋﺮاق (از اﺑﺘﺪاﯾﯽ ﺗﺎ دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن) |
| کد مقاله : 1075-4ARCONF (R2) |
| نویسندگان |
|
فروغ مرادیان * اموزش الهیات، پردیس بنت الهدی صدر سنندج، دانشگاه فرهنگیان، سنندج، ایران |
| چکیده مقاله |
| کتاب درسی عربی به عنوان عنصری کلیدی در فرآیند آموزش زبان، نقش بسزایی در شکل‌دهی به فرآیند یادگیری زبان‌عربی ایفا می‌کند. با این‌حال، بررسی‌ها نشان می‌دهد که آموزش زبان عربی در ایران با چالش‌هایی همراه است که بخشی از آن به شیوه آموزش باز می‌گردد. این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی به مقایسه تطبیقی شیوه‌های آموزشی زبان عربی و بیان تفاوت‌ها و شباهت‌های روش‌های آموزشی در دو کشور ایران و عراق پرداخته است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که در اﯾﺮان، آﻣﻮزش زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ از آﻣﻮزش ﻗﺮآن و ﺷﯿﻮه ﺗﻠﻔﻆ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد و ﺳﭙﺲ در ﻣﻘﺎﻃﻊ دﺑﺴﺘﺎن و دﺑﯿﺮﺳﺘﺎن ﺑﺎ ﺻﺮف و ﻧﺤﻮ ﮐﺎرﺑﺮد اﺻﻼﺣﺎت آﻣﻮزش داده ﻣﯽﺷﻮد. در ﮐﺸﻮر ﻋﺮاق ﻧﯿﺰ زﺑﺎن رﺳﺎﻧﻪای و ﮐﺘﺎبﻫﺎ، ﻋﺮﺑﯽ ﻓﺼﯿﺢ اﺳﺖ، اﻣﺎ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﮔﻮﯾﺶ ﻋﺎﻣﯿﺎﻧﻪ و زﺑﺎن ﻣﺤﺎوره‌ای ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، که ﻣﺘﻔﺎوت از آﻧﭽﻪ در ﻣﺪارس ﺑﻪ داﻧﺶ-آﻣﻮزان آﻣﻮزش ﻣﯽدهند، است، اﻣﺎ در اﯾﺮان آﻣﻮزشﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از اﺑﺘﺪا ﺑﻪ داﻧﺶآﻣﻮزان داده ﻣﯽﺷﻮد، ﺑﺮ اﺳﺎس ﻗﻮاﻋﺪ زﺑﺎن است، ﻟﺬا داﻧﺶآﻣﻮزان اﯾﺮاﻧﯽ از ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪایِ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﺑﺎ ﻗﻮاﻋﺪ زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ آﺷﻨﺎ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ، اﻣﺎ داﻧﺶآﻣﻮزانِ ﻋﺮاﻗﯽ ﮐﺎرﺑﺮدﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ واژهﻫﺎ را ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﯾﻨﮑﻪ زﺑﺎنِ رﺳﻤﯽﺷﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽداﻧﻨﺪ. ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ می‌توان ﮔﻔﺖ ﺷﯿﻮه‌ی آﻣﻮزش زﺑﺎن ﻋﺮﺑﯽ در ﮐﺸﻮرِ اﯾﺮان و ﻋﺮاق ﯾﮑﺴﺎن ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ ﻓﻬﻢ ﻣﻔﻬﻮم ﻟﻐﻮی ﺑﺮای داﻧﺶآﻣﻮزانِ عرب‌زبان (ﻋﺮاقی)راﺣﺖﺗﺮ از داﻧﺶآﻣﻮزانِ فارسی‌زبان(اﯾﺮاﻧﯽ) ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. همچنین، پژوهش ﻧﺸﺎن می‌دهد که ﺷﯿﻮه ﺗﺪرﯾﺲ و ﻣﯿﺰان آﻣﻮزش دروس ﻋﺮﺑﯽ در اﯾﺮان و ﻋﺮاق ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ، وﻟﯽ از ﻧﻈﺮ ﻣﺤﺘﻮا در ﯾﮏ راﺳﺘﺎ هستند. در پایان نیز راهکارهایی برای بهبود کیفیت آموزش زبان عربی ارائه می‌دهد |
| کلیدواژه ها |
| زبان عربی، ایران، عراق، اموزش |
| وضعیت: پذیرفته شده |
